Een
verhaal, speciaal voor mijn lieve zus Yvonne en haar lieve kapitein
Rob, die vandaag in het huwelijksbootje zijn gestapt.
Behouden vaart
lieverds x
De zeilmaker
Stel, je hebt een
bootje gebouwd naar eigen ontwerp. Hoewel het nagelnieuw is, oogt het
klassiek met een mooi teakhouten dek en vintage elementen. Helemaal
zoals je het voor ogen had. Je bent er een jaar mee bezig geweest en het
was absoluut elke minuut, elke spijker en elke zweetdruppel waard. Je
bent apetrots op het resultaat en je staat naast je bootje te genieten
van alle complimenten die je krijgt voor je vakwerk. Ja, je ziet het nu
zelf ook; je bent een vakman. Gelukkig heeft de boot ook de te
waterlating en een proefvaart goed doorstaan en het is er nu aan toe uit
te varen. Er vindt een verhuizing plaats van de loods naar de haven
zodra je een dekzeil hebt voor de boot. Een passend dekzeil vinden valt
echter niet mee. De maten zijn dusdanig afwijkend, dat er niet een kant
en klaar dekzeil voor bestaat. Daar komt bij dat je graag een dekzeil
wilt in dezelfde stijl van je boot; een champagne-kleur geweven
waterdicht canvas, met grote zigzagstiksels en messing zeilogen. In je
zoektocht kom je terecht bij een vakman, die het ambacht van klassiek
zeilmaken beheerst. Hij snapt precies wat je bedoelt. Terwijl hij het
juiste doek kiest en de gewenste fournituren pakt, vraagt hij met grote
belangstelling naar de boot en de bouw ervan. Hij bewondert de foto’s en
leeft oprecht met jouw enthousiasme mee. Terwijl hij de maten met je
doorneemt, merk je opnieuw dat deze man zijn vak verstaat en je
vertrouwt hem volledig. Je beseft hoe geweldig het is dat je juist deze
zeilmaker hebt gekozen.
Het dekkleed zal over een week
klaar zijn. Thuisgekomen besef je dat je volledig bent vergeten naar de
kosten te informeren en je belt gelijk de zeilmaker op. Deze reageert
wat laconiek; hij rekent mompelend wat voor zich uit over de kosten van
het doek en de overige materialen en komt uit op om-en-nabij de 300
euro. Je vraagt nog eens of je het goed hebt verstaan, vooral ook omdat
de prijzen van kunststof kleden die je online had gevonden boven de 1000
euro liggen. De zeilmaker rekent nog eens hardop en zegt ‘dat het niet
veel meer dan dat hoeft te kosten.’
 |
| Deze foto illustreert niet het bootje met teakhouten dek en vintage
elementen maar is een soortgelijk voorbeeld van de toewijding van wijlen
mijn vader, de zeilmaker (met spencer), die ook voor dit handgemaakte
scheepje de unieke tuigage en zeilen maakte. Genieten! |
Een week later sta
je in de werkplaats van de zeilmaker. Het dekkleed ligt ruim uitgestald
over de werktafels zodat je goed het handwerk van de stiksels kunt
bekijken. Het is precies zoals je voor ogen had. Wat een knap staaltje
werk! Je ziet al voor je hoe jouw boot met dit bijpassende dekkleed in
de haven ligt. Je kijkt de zeilmaker nog eens aan en vraagt hem of hij
in zijn kostenberekening ook het arbeidsloon heeft meegerekend. Je
vraagt hem ook hoeveel uur hij heeft besteed aan het naaien van het
dekkleed. “Ach”, zegt de zeilmaker, “het moest na sluitingstijd, want ik
run mijn watersportzaak alleen. Zondagochtend heb ik het afgemaakt en
ik ben er in totaal zo’n 12 uur mee bezig geweest. Het meten, snijden en
plaats bepalen van de ogen was het meeste werk maar ik vind het leuk om
te doen, ik zie het niet als werk. Ik bewonder jouw boot en vind het
leuk daar een bijdrage aan te leveren met een mooi passend dekkleed. Ik
zou het wel leuk vinden om eens een foto van het geheel te krijgen.
Misschien rijd ik zelf eens langs de haven om te zien hoe het er
uitziet. Met 300 euro dek ik de kosten en ik vond het een mooie
opdracht.”
Thuis vertel je je verhaal. Anno 2015
verklaren je vrienden de zeilmaker voor gek omdat hij er zo weinig voor
vroeg. Jij verklaart de bijzondere man met zijn vakmanschap zeker niet
voor gek. Je respecteert hem maar blijft wel met een onbestemd gevoel
achter…
Dit blog is tevens een ode aan mijn vader, de zeilmaker. Zijn werk was zijn hobby en zijn vakmanschap zou anno nu goud waard zijn. Ik weet dat er nog heel veel ondernemers zijn met een hart voor de zaak. Ik hoop dat zij hun eigen vakmanschap op waarde kunnen schatten en zichzelf hiervoor rijkelijk belonen.
