To be or not to be...

Gisteravond overkwam mij iets persoonlijks waarover ik niet van plan was te gaan bloggen. Tot ik vanmorgen op Francine’s blog haar recept voor stoep/stoup doornam en wist… zo moet ik deze gebeurtenis op een rijtje zetten (dank je wel Francine).

Want stel....
Je hebt een fijne middag gehad… (ook al heb je die nacht erg slecht geslapen en ben je de hele dag al een beetje misselijk).
Lekker gezongen voor zo’n 100 leden van de Zonnebloem in de kop van Noord-Holland.
Iets waarvoor alle koorleden zich vrij hadden gemaakt van werk en/of gezin.
Met een behaaglijke ruimte om ons te verkleden.
En met veel verwennerij.
Genoten van een enthousiast publiek en een schat van een vrouw die ons met leuke kwinkslagen en veel complimenten na afloop bedankte.
Zo’n middag waarna je nog lekker lang wilt nazitten maar waarna iedereen toch snel richting huis gaat om met het gezin te kunnen eten.
En dan…?

Dan blijkt dat de vrije repetitieavond voor een deel van de groep een goede aanleiding is om naar een bijeenkomst met helderziende waarnemingen te gaan….
En klap-boem…mijn nieuwsgierigheid was gewekt!
Er is geen ontkomen meer aan…
Mede door Els die ervan overtuigd is dat ik hele foute aardstralen onder het huis heb.
Neem een foto mee of een vaas (!?); mijn brein overlegt al welke keuze het zal worden.
Thuis twijfel ik nog en pas 20 minuten voor tijd besluit ik mee te gaan.
Snel afschminken en douchen terwijl Erik de bloemen uit de vaas haalt en ze tijdelijk in een emmer zet… (alsof we maar 1 vaas hebben.. )
Ik weet niet waarom, maar ik voel dat het die vaas moet worden.

Die avond verwonder ik me over alle rake feiten die het medium vertelt aan personen waarvan ze een voorwerp van tafel neemt.
Tegelijkertijd vind ik het ook de normaalste zaak van de wereld.
Afwisselend heb ik het enorm heet en rillerig koud.
Het medium verbaast zich over de hoeveelheid vazen.
Dat was blijkbaar niet haar eigen idee…. hahaha
Mijn joekel van een vaas maakt een nu nog belachelijker indruk naast alle kleintjes.
Uit ons groepje van 9 zijn er al 3 aan de beurt geweest; en zo raak!
En dan…?

Dan pakt ze mijn grote vaas….
Ze voelt zich hierbij licht misselijk… (en bedankt!)
En vertelt vervolgens zulke rake dingen!
Over de emoties die er zijn geweest.
En die nu verwerkt moeten worden.
Waarbij mijn lichaam flink aan het strijden is.
Dat het dus maar goed is dat ik geen baan heb.
Dat er ontzettend veel liefde om mij heen is, enz.
Ik huil van begin tot eind en ook nog daarna.
Het is allemaal zó waar…

’s Avonds ga ik voor de 3e keer(!!) die dag op haar advies douchen.
Om alle verdriet het putje in te laten verdwijnen…
Vandaag is er zoveel rust.
Want ik weet nu dat het weer goed komt (zoals altijd).
En de rust is terug om tijd te nemen…

To be or not to be….that’s the question.
Mijn antwoord hierop is:

TO BE!

Yesterday evening something happened to me that I didn’t intend to blog about. Then I read the recipe of stoup on Francine’s blog and I knew…. That’s the way I can list all the points of that event (thank you Francine).
So imagine…
You had a wonderful afternoon…(despite a bad night and a slightly feeling of sickness that day).
Had a good performance for about 100 people (65+).
For which all members of our choir took an afternoon off of work and/or family.
With a cosy room to change clothes.
And lots of pampering.
Enjoyed the enthusiastic audience and a sweet woman who made us so many compliments in her own special and fun way of giving a speech.
Such an afternoon you want to prolong but then everyone hurries in the direction of their homes to have dinner with the family.

And then….?
It seems like a part of the group decides to join in a paranormal meeting since we don’t have a rehearsal that evening.
And BANG! … all at once it was interested!
Couldn’t stand it…
Mostly because of Els who is convinced of bad vibes in my house ???!!
Take a photo or vase (!?) with you; my brain is already making choices.
At home I doubt but then (20 minutes before I’ve to leave) I decide to go with her.
So I remove my make up and take a shower while Erik gets the flowers out of the vase and puts them in a bucket…. (like we only have 1 vase…)
I don’t know why but it feels like I’ve to take that vase with me.
That evening I’m surprised at all the quick facts the medium tells to the persons of which she takes an object of the table.
And it seems to be so natural.
Feeling an enormous heat and shivering with cold alternate.
The medium wonders why there are so many vases.
So I guess it was not her own idea …. (hehe).
Now my huge vase looks even more ridiculous next to the tiny ones.
Already 3 persons of our group of 9 were chosen.
And then….?

She takes my huge vase…
By holding it she feels a slight sickness …. (well thanks!)
And then she tells me so many true facts!
About all the emotions I’ve to cope with lately.
And with which I’ve come to turns now.
About my health/body having to struggle with it.
And that it’s so good I’m not having a job right now.
That there’s so many love around me, etc.
I cry, from beginning till the end and after that.
It’s all so true…

That night I take a 3rd (!!) shower that day by following her advice.
To let all the tears and sorrow flow away.
An today there’s so much peace in me.
Because I know everything will turn out okay (like it always does).
And I found the rest to take time…

To be or not to be… that’s the question.
My answer is definitely:

TO BE!