Een verhaal, speciaal voor mijn lieve zus Yvonne en haar lieve kapitein Rob, die vandaag in het huwelijksbootje zijn gestapt.
Behouden vaart lieverds x
De zeilmaker
Stel, je hebt een bootje gebouwd naar eigen ontwerp. Hoewel het nagelnieuw is, oogt het klassiek met een mooi teakhouten dek en vintage elementen. Helemaal zoals je het voor ogen had. Je bent er een jaar mee bezig geweest en het was absoluut elke minuut, elke spijker en elke zweetdruppel waard. Je bent apetrots op het resultaat en je staat naast je bootje te genieten van alle complimenten die je krijgt voor je vakwerk. Ja, je ziet het nu zelf ook; je bent een vakman. Gelukkig heeft de boot ook de te waterlating en een proefvaart goed doorstaan en het is er nu aan toe uit te varen. Er vindt een verhuizing plaats van de loods naar de haven zodra je een dekzeil hebt voor de boot. Een passend dekzeil vinden valt echter niet mee. De maten zijn dusdanig afwijkend, dat er niet een kant en klaar dekzeil voor bestaat. Daar komt bij dat je graag een dekzeil wilt in dezelfde stijl van je boot; een champagne-kleur geweven waterdicht canvas, met grote zigzagstiksels en messing zeilogen. In je zoektocht kom je terecht bij een vakman, die het ambacht van klassiek zeilmaken beheerst. Hij snapt precies wat je bedoelt. Terwijl hij het juiste doek kiest en de gewenste fournituren pakt, vraagt hij met grote belangstelling naar de boot en de bouw ervan. Hij bewondert de foto’s en leeft oprecht met jouw enthousiasme mee. Terwijl hij de maten met je doorneemt, merk je opnieuw dat deze man zijn vak verstaat en je vertrouwt hem volledig. Je beseft hoe geweldig het is dat je juist deze zeilmaker hebt gekozen.Het dekkleed zal over een week klaar zijn. Thuisgekomen besef je dat je volledig bent vergeten naar de kosten te informeren en je belt gelijk de zeilmaker op. Deze reageert wat laconiek; hij rekent mompelend wat voor zich uit over de kosten van het doek en de overige materialen en komt uit op om-en-nabij de 300 euro. Je vraagt nog eens of je het goed hebt verstaan, vooral ook omdat de prijzen van kunststof kleden die je online had gevonden boven de 1000 euro liggen. De zeilmaker rekent nog eens hardop en zegt ‘dat het niet veel meer dan dat hoeft te kosten.’
 |
| Deze foto illustreert niet het bootje met teakhouten dek en vintage elementen maar is een soortgelijk voorbeeld van de toewijding van wijlen mijn vader, de zeilmaker (met spencer), die ook voor dit handgemaakte scheepje de unieke tuigage en zeilen maakte. Genieten! |
Een week later sta je in de werkplaats van de zeilmaker. Het dekkleed ligt ruim uitgestald over de werktafels zodat je goed het handwerk van de stiksels kunt bekijken. Het is precies zoals je voor ogen had. Wat een knap staaltje werk! Je ziet al voor je hoe jouw boot met dit bijpassende dekkleed in de haven ligt. Je kijkt de zeilmaker nog eens aan en vraagt hem of hij in zijn kostenberekening ook het arbeidsloon heeft meegerekend. Je vraagt hem ook hoeveel uur hij heeft besteed aan het naaien van het dekkleed. “Ach”, zegt de zeilmaker, “het moest na sluitingstijd, want ik run mijn watersportzaak alleen. Zondagochtend heb ik het afgemaakt en ik ben er in totaal zo’n 12 uur mee bezig geweest. Het meten, snijden en plaats bepalen van de ogen was het meeste werk maar ik vind het leuk om te doen, ik zie het niet als werk. Ik bewonder jouw boot en vind het leuk daar een bijdrage aan te leveren met een mooi passend dekkleed. Ik zou het wel leuk vinden om eens een foto van het geheel te krijgen. Misschien rijd ik zelf eens langs de haven om te zien hoe het er uitziet. Met 300 euro dek ik de kosten en ik vond het een mooie opdracht.”
Thuis vertel je je verhaal. Anno 2015 verklaren je vrienden de zeilmaker voor gek omdat hij er zo weinig voor vroeg. Jij verklaart de bijzondere man met zijn vakmanschap zeker niet voor gek. Je respecteert hem maar blijft wel met een onbestemd gevoel achter…
Dinsdag 12 oktober was de tweede en tevens laatste examendag. Een praktijkdag bij Kreftadvies in Haarlem waar we een logo moesten maken en een poster voor een tentoonstelling. Dit alles met gebruik van InDesign, Illustrator en Photoshop. Ik was die dag hondsberoerd; had het enorm koud en giga buikloop en dit was niet van de zenuwen. Maar toch kwam ik de examendag door en mocht gelukkig onbeperkt naar het toilet ; ) 
20 oktober was een dag met een gouden randje! Ieder jaar is het weer spannend welke uitslag de Dexa scan brengt over mijn osteoporose. De laatste jaren bleek dat mijn botdichtheid die van een 80jarige naderde dus moest ik aan het Alendroninezuur; een niet zo beste wekelijkse boost voor het lichaam. Gelukkig was het wel een enorme opkikker voor mijn botten en zo kwam ik kunstmatig weer binnen mijn normaalcurve - geweldig!
Na een nachtje slapen in Noordwijk gingen we naar Space Expo. Daar viel zo veel te zien en te beleven dat we er de hele dag hebben doorgebracht. Het is een absolute aanrader! 
wordt vervolgd....
