Op school help ik vrijdags met de documentatielessen van de bovenbouw en soms steek ik daar zelf ook wat van op! Zo leerde ik gistermorgen van een leerling dat kokosmelk niet het vocht is dat in de kokosnoot zit maar pas ontstaat na persing van de kokosvezels…. Wat een stunt niet!? Zie mijn layout in de vorige post: wat ik daar lag te drinken, was echt niet te zuipen maar ik liet me natuurlijk niet kennen…mwhahaha…
Friday at school I help the kids (8-12 yrs) with documentation lessons and sometimes I learn by this myself. Yesterday morning I learned that coconut milk is not the liquid in the coconut but that it’s pressed out of the coconut fibres…. Can you imagine!? See the layout in my previous post: the stuff I was drinking there was really disgusting but hey I didn’t let myself down… oh not not me! … mwhahahaha…
Queen of Scrapbookmagazine ben ik helaas niet geworden dus dat betekent dat ik mijn spullen weer terug heb! De spread bevat alle onderdelen van mijn mooiste dag in 2007; de taarten actie voor A Sister’s Hope waar ik ruim het dubbele inzamelde van wat ik had verwacht! De flyer van de actie wilde ik persé gebruiken en dat kan natuurlijk het beste op een spread. Ik ben zelf erg blij met deze herinnering want het straalt voor mij precies uit hoe die dag was.
Van het mini album wil ik de journaling wat duidelijker leesbaar maken, die houd ik dus nog even achter ;)
Unfortunately I’m not the Queen of Scrapbookmagazine and so I have my stuff back1 The spread shows all the details of my most special day in 2007; the cake fair for A Sister’s Hope where I collected over the double amount I expected! Definitely I wanted to use the flyer of this ‘enterprise’ and a spread was the best way to do so. I an very happy with this memory and to me it expresses exactly that glorious day.
I save the mini album for another post for I first want to make the journaling more readable.
De afgelopen week lijkt wel een samenvatting van mijn leven; zo vreemd!
* Eerst kwam ik in contact met een klasgenoot van de lagere school. Er komt een reünie in september en we zijn alvast begonnen met het ophalen van herinneringen. Zo gaaf om iedereen straks weer te zien na ruim 30 jaar!
* Vervolgens vond ik weer een lieve vriendin van de middelbare school met wie ik binnenkort ga bijkletsen in onze school stamkroeg. Daar kon men ons vinden als we niet in de les zaten…. En ooit is een leraar zelf ook maar een kop koffie bij ons komen drinken!
* Mijn compagnon in de logopediepraktijk kwam onverwacht op de koffie en dat is toch wel uitzonderlijk want sinds ik er weg ben, zien we elkaar hooguit één keer per jaar!
* Wouter moet wat lessen logopedie en dat ga ik dus écht niet zelf doen. Vandaar dat ik contact opnam met een hele leuke en goede collega. Ook weer super om met haar te praten en herinneringen op te halen!
Door herinneringen op te halen, weer te praten over mijn beroep en door te spreken met vrienden/lezen van bloggers die in staat zijn alle ballen hoog te houden van gezin + hobby + vrienden/familie + sport + huishouden in combinatie met bovenal een interessante job waar ze ook nog eens veel waardering voor krijgen…. dan denk ik wel even…. waar is het fout gegaan?.... nu zit ik met mijn –toch wel intelligente brein- thuis “slechts” moeder te wezen en te scrapbooken….ben ik nog wel goed bezig?
Wordt het niet weer tijd voor een ommekeer de andere kant op?
Het geeft in ieder geval te denken…
Maar gelukkig kreeg ik de nodige opstekers!!! Van Petra de Arte y Pico award (vertaling gewenst alsjeblieft); dank je wel lieve talentvolle scrapbook vriendin! Ik zal er morgen over posten!
En toen was daar nog een geweldig mailtje wat de hele week goed maakte en toen wist ik meteen weer “life is good!”
Last week seems to be a summary of my life; so weird!
* First I got contact with a former classmate of my primary school. There will be a reunion in September and we already revived old memories. it must be so much fun to see all my classmates again (now over 30 yrs older)!
* I also found a dear school friend of secondary school and I’m so happy we’ll meet within a couple of weeks in our hangout were we skipped school for sooooo many hours!!!! Once a teacher came over there to have coffee himself because his class was empty!
* My partner in the speech therapy practice visited me unexpectedly for coffee. And that’s quite exceptional for since I’ve left the building we only see each other once a year!
* Wouter needs some speech therapy (not for speech but for swallowing) but I absolutely don’t want to do that myself. That’s why I contacted a very dear and good colleague. So awesome to talk with her and revive old practice memories.
By reviving old memories, talking about my profession and to chat with friends/ read bloggers who are capable of keeping balance between family + hobby + friends/relatives + sport + house holding in combination with an interesting job for which they are appreciated very much…. then I think… where went this all wrong?....here I am – with my pretty clever brain- “only” being a sahm and scrapbooking…. Is this what I want? Isn’t it about time to change my life the other way?
At least it’s something to think about…
But fortunately good vibes were send my way just when I needed them most! I received the Arte y Pico (tranlastion wanted please) award by Petra, my dear and talented scrapbooking friend! I’ll post about the award tomorrow!
And I got an awesome mail which made up my whole week and then I realized again “life is good!”
Friday at school I help the kids (8-12 yrs) with documentation lessons and sometimes I learn by this myself. Yesterday morning I learned that coconut milk is not the liquid in the coconut but that it’s pressed out of the coconut fibres…. Can you imagine!? See the layout in my previous post: the stuff I was drinking there was really disgusting but hey I didn’t let myself down… oh not not me! … mwhahahaha…
Queen of Scrapbookmagazine ben ik helaas niet geworden dus dat betekent dat ik mijn spullen weer terug heb! De spread bevat alle onderdelen van mijn mooiste dag in 2007; de taarten actie voor A Sister’s Hope waar ik ruim het dubbele inzamelde van wat ik had verwacht! De flyer van de actie wilde ik persé gebruiken en dat kan natuurlijk het beste op een spread. Ik ben zelf erg blij met deze herinnering want het straalt voor mij precies uit hoe die dag was.Van het mini album wil ik de journaling wat duidelijker leesbaar maken, die houd ik dus nog even achter ;)
Unfortunately I’m not the Queen of Scrapbookmagazine and so I have my stuff back1 The spread shows all the details of my most special day in 2007; the cake fair for A Sister’s Hope where I collected over the double amount I expected! Definitely I wanted to use the flyer of this ‘enterprise’ and a spread was the best way to do so. I an very happy with this memory and to me it expresses exactly that glorious day.
I save the mini album for another post for I first want to make the journaling more readable.
De afgelopen week lijkt wel een samenvatting van mijn leven; zo vreemd!* Eerst kwam ik in contact met een klasgenoot van de lagere school. Er komt een reünie in september en we zijn alvast begonnen met het ophalen van herinneringen. Zo gaaf om iedereen straks weer te zien na ruim 30 jaar!
* Vervolgens vond ik weer een lieve vriendin van de middelbare school met wie ik binnenkort ga bijkletsen in onze school stamkroeg. Daar kon men ons vinden als we niet in de les zaten…. En ooit is een leraar zelf ook maar een kop koffie bij ons komen drinken!
* Mijn compagnon in de logopediepraktijk kwam onverwacht op de koffie en dat is toch wel uitzonderlijk want sinds ik er weg ben, zien we elkaar hooguit één keer per jaar!
* Wouter moet wat lessen logopedie en dat ga ik dus écht niet zelf doen. Vandaar dat ik contact opnam met een hele leuke en goede collega. Ook weer super om met haar te praten en herinneringen op te halen!
Door herinneringen op te halen, weer te praten over mijn beroep en door te spreken met vrienden/lezen van bloggers die in staat zijn alle ballen hoog te houden van gezin + hobby + vrienden/familie + sport + huishouden in combinatie met bovenal een interessante job waar ze ook nog eens veel waardering voor krijgen…. dan denk ik wel even…. waar is het fout gegaan?.... nu zit ik met mijn –toch wel intelligente brein- thuis “slechts” moeder te wezen en te scrapbooken….ben ik nog wel goed bezig?
Wordt het niet weer tijd voor een ommekeer de andere kant op?
Het geeft in ieder geval te denken…
Maar gelukkig kreeg ik de nodige opstekers!!! Van Petra de Arte y Pico award (vertaling gewenst alsjeblieft); dank je wel lieve talentvolle scrapbook vriendin! Ik zal er morgen over posten!
En toen was daar nog een geweldig mailtje wat de hele week goed maakte en toen wist ik meteen weer “life is good!”
Last week seems to be a summary of my life; so weird!* First I got contact with a former classmate of my primary school. There will be a reunion in September and we already revived old memories. it must be so much fun to see all my classmates again (now over 30 yrs older)!
* I also found a dear school friend of secondary school and I’m so happy we’ll meet within a couple of weeks in our hangout were we skipped school for sooooo many hours!!!! Once a teacher came over there to have coffee himself because his class was empty!
* My partner in the speech therapy practice visited me unexpectedly for coffee. And that’s quite exceptional for since I’ve left the building we only see each other once a year!
* Wouter needs some speech therapy (not for speech but for swallowing) but I absolutely don’t want to do that myself. That’s why I contacted a very dear and good colleague. So awesome to talk with her and revive old practice memories.
By reviving old memories, talking about my profession and to chat with friends/ read bloggers who are capable of keeping balance between family + hobby + friends/relatives + sport + house holding in combination with an interesting job for which they are appreciated very much…. then I think… where went this all wrong?....here I am – with my pretty clever brain- “only” being a sahm and scrapbooking…. Is this what I want? Isn’t it about time to change my life the other way?
At least it’s something to think about…
But fortunately good vibes were send my way just when I needed them most! I received the Arte y Pico (tranlastion wanted please) award by Petra, my dear and talented scrapbooking friend! I’ll post about the award tomorrow!
And I got an awesome mail which made up my whole week and then I realized again “life is good!”
10 opmerkingen:
Hoi Monique,
Leuke lo van de taartbak-actie! Jamer dat je het niet door bent met de wedstrijd. Maar wie weet zien we je binnenkort toch wel terug in een blad.
Je maakt in ieder geval altijd erg leuke dingen. En dat van die kokosnoten is echt wel lachen ja!!!
Groetjes Lea
Jou ergens in een blad tegenkomen..... zeker weten ooit!
Maar wat nou "slechts" moeder te wezen. In de regel ervoor geef je eigenlijk zelf het antwoord: alle ballen hoog houden !!!
Voor je het weet zit nr. 2 ook op de middelbare en dan komt jouw tijd ook wel weer.
Geniet nog maar even van de luxe van het thuisblijfmoeder zijn.
Leuke projecten doen op school, nooit een probleem met een ziek kind of studiedag.
Denk dat al die andere moeders stiekum best jaloers zijn ;-)
En die waardering: die je krijg je later pas als je jongens groot zijn!
Dat van die kokosnoten wist ik ook niet.
Bloggen is ook leerzaam.
Gave spread heb je gemaakt Monique!!
En wat leuk, al die fijne ontmoetingen met oude bekenden!! Leuk is dat he!! En ach, alles op z'n tijd overpeinzen kan geen kwaad! Dat houdt je scherp!
Wat mij betreft ben je sowieso een scrapbook queen! Je award is meer dan verdiend! En de lo gaaf!
Ik ben 1 van die luxe paarden die een leuke baan heeft tijdens de schooltijden van de jongens en zelfs dan is het soms schipperen wat betreft tijd en energie. Hoe je ook invulling aan je leven geeft, als je het met overtuiging doet is het goed! Alles heeft voor- en nadelen. En we moeten toch ook het een en ander te wensen overhouden ;) Toch??!!
Enjoy! Petra
Jammer zeg, maar ik vind je wel een scrapbookqueen hoor. De LO vind ik echt zo geweldig, heel bijzonder al die details. Enneh leuk al die digen die zijn gebeurd. Maar ik moet zeggen, al die ballen omhoog houden kost enorm veel energie dus geniet van je leven, het is heerlijk dat je de mogelijkheid hebt om een thuismoeder te zijn en kan genieten van je hobbies en je gezin en alle andere bezigheden.
Ik vind het een prachtige Lo jammer dat je niet gewonnen hebt, maar in elk geval leuk om mee te doen toch?? Tessa
Heee, wat lees ik nu weer? Jij "slechts" moeder te wezen... Ik klaag me suf zoals je weet. Maar als ik hoor wat jij allemaal doet als "slechts" een moeder zijnde en daarnaast al die nevenactiviteiten (!), dan realiseer ik me regelmatig dat ik mezelf gewoon een schop onder m'n (enorme) je-weet-wel moet geven en ophouden met klagen. Ik weet zelf weinig tot niets van het moederschap, maar wat ik zoal hoor/lees van jou doe je het gewoon hartstikke goed! Je zit je tijd echt niet te verdoen hoor.
Groet, Maria
PS.Ben nu trouwens wel benieuwd wie de queen is... heb ik dus gemist, oeps.
Ten eerste, niemand is 'slechts' moeder. De woorden 'slechts' en 'moeder' mogen niet eens samen in 1 zin. Daar zou je een bekeuring voor moeten kunnen krijgen ;-)
Ten tweede, niemand houdt alle ballen alléén in de lucht... ik heb een baan die me veel voldoening biedt, maar daar heeft P een baan voor moeten opgeven die hém veel voldoening bood, en is hij nu min of meer huisvader. HIJ houdt de ballen in de lucht. Om maar eens een voorbeeld te geven!
Wat een prachtige layout Monique, jammer dat je niet gewonnen hebt, voor mij ben jij echt een scrapbookQUEEN! Oh...en dat van die ballen hooghouden... herkenbaar. HEEL herkenbaar. De enige die bij mij eigenlijk continu in de lucht is is mijn kleine mannetje. Die gaat voor alles. Dus klettert de bal "klant terugmailen" soms, dan weer de bal "vriendin bellen", dan weer de bal "we hebben vanavond echt een avondje samen schat", en terwijl ik dit schrijf, drijft de tocht onder de deur een over-het-parket-dwarrelend-stuk-stof-zo-groot-als-morgen-de-hele-dag de kamer in. Morgen weer een dag ;)
Een reactie posten