Een maand later

We zijn alweer een maand verder (+ 1 dag) zonder blogposts. Niet omdat er niets gebeurde maar juist omdat er heel veel gebeurde.

De laatste hele kleine restjes sneeuw proberen me nog in een winter(slaap)stand te houden maar met al het groen en tulpen (in huis) om mij heen krijg ik al weer de wildste voorjaarsplannen. Maar eerst nog even over januari...

Met Astrid een dagje naar Amsterdam geweest (Hermitage) en om onze ruim 30 jarige vriendschap te vieren, hebben we eindelijk eens een citytrip geboekt (Stockholm in juni).

Er waren etentjes met sneeuwballen als toetje en en stuk of tien verjaardagen. Van een 2 jarige (Elena) t/m 78 jarige (pa) en zelfs twee Sarahs (Aleida en Mieke).

Mieke heeft mij vorig jaar februari al gevraagd een workshop te verzorgen op haar feest met alleen vriendinnen. Supergaaf om te doen: ik liep al maandenlang te brainstormen en spullen te verzamelen maar uiteindelijk kwam het weer op het laatste moment aan. Nog even dit erbij en dat erbij.... hee, dat is ook nog wel leuk. Zo'n 30 kits samenstellen (zo gaaf om te doen!). Drie voorbeeldalbumpjes samenstellen, alle benodigde inkten, verf, etc. inpakken en gaan met die banaan. Voor al die niet-scrappers waren de 10 technieken een beetje te veel van het goede. Een paar meiden durfden de knoeiboel met sprayinkt en heat embossen aan maar de meesten hielden het bij het verven van de grijsboard kaftjes (met of zonder sjabloon) en het gebruik van de kitspulletjes. Ze hadden allemaal 5 foto's meegenomen en het was zo leuk om te zien hoe verschillend alle albums werden en wat een scala aan thema's er waren.

Mieke @ work met de sprayinkt

Ik zou mijn albums graag laten zien maar wacht nog even of Truike Bron ze wil gebruiken voor het Scrapbookmagazine. Hier is wel een sneak en het kaftje van het album dat ik voor de jarige Mieke maakte.

Er was in januari ook een deadline voor Scrap-Club. De kit zat vol prachtig Valentijn materiaal en dit heb ik ermee gemaakt:

Met deze sketch van Petra maakte ik onderstaand layout

Deze dappere dodo doorstond 6x dagen per week de kou, sneeuw en gladheid om iedereen weer op tijd van een krantje te voorzien. Alle respect voor Wouter die zonder mopperen laat en koud uit school kwam (half uur fietsen) en na een warme chocomel + banaan + iets lekkers gelijk weer de kou trotseerde.Ook alle respect voor de manier waarop hij zijn proefwerkweek aanpakte; de cijfers gingen met sprongen omhoog en hij lijkt nu in een aardig huiswerkritme te zitten. Deze maand stond ook in het teken van een profielkeuze. Wouter heeft nog geen idee wat hij wil worden en alle profieltesten op school gaven ook geen duidelijkheid in voorkeur. We hebben er hele boekwerken over gelezen en ons laten voorlichten op school. Tenslotte heb ik Wouter alle vakken voorgelegd (zonder verdere profielindeling) waarbij hij mocht invullen of hij het schoolvak leuk vindt, goed kan en wel/niet belangrijk vindt. Dat gaf als resultaat NT (Natuur en Techniek) met de extra keuzevakken informatica en NLT (Natuur, Leven en Technologie). Zonder een extra vreemde taal die nodig is om na de havo door te kunnen stromen naar het vwo.

En nadat Ivo weer van zijn gips was bevrijd, raakte Wouter vorige week geblesseerd aan zijn hand. Ook nu zagen we het weer een paar dagen aan maar dinsdag belandde hij toch ook in het ziekenhuis voor een foto. De meningen daar waren verdeeld; wel/niet een gebroken handwortelbeentje. Met een steunverband naar huis gestuurd om het een week aan te zien; de pijn lijkt gelukkig minder te worden. Dus gewoon naar voetbaltraining en gisteren weer een wedstrijd gespeeld én met een zere hand weer kranten bezorgd. Ja, mijn kind wordt groot en ik zie hem in goede zin veranderen. Dat lekkere joch wordt volgende week 15 en laat hem maar schuiven ; )