La dolce vita

Het goede leven is weer voorbij; vier weken lang niks moet en heel veel mag...

In Italië hadden we dit jaar een stacaravan op camping Nature Village aan het Levicomeer; absoluut een plek om ooit nog eens terug te keren!

We waren al gauw gewend aan la dolce vita met antipasti en rode wijn + een goed boek terwijl de jongens nog tot laat in het meer dobberden (25 C watertemp.!)

De prachtige omgeving biedt voor ieder wat wils en Venetië was ook goed te bereiken zodat we daar al snel heen gingen omdat het nog geen Europees hoogseizoen was. We hadden er een geweldige dag! Wat een ongelooflijk boeiende stad; we kwamen er ogen te kort en konden er eindeloos rond blijven dolen (waren dan ook ernstig verdwaald ondanks mijn beredenering - na een blik op de kaart - dat je er onmogelijk kon verdwalen omdat het omringd wordt door water en je altijd wel weer een pleintje herkent...)

Als we Venetië ooit nog eens bezoeken, zullen we absoluut met de auto gaan om niet de tijdsdruk van de laatste trein (19.35 uur) te voelen. Ik had er graag 's avonds in alle rust nog rond willen dolen.

De streek Valsaguna is zeer afwisselend met brede valleien vol fruit en steengroeves, de steile witte bergen van de Dolomieten, riviertjes, meertjes, etc. In het Val di Cembra hebben we de aardpiramides in Segonzano bezocht; immens hoog!

Op de terugweg kwamen we langs een zeer bijzondere weg in Montagnaga; auto, bal of fles rolt er zo de heuvel op - een hele rare gewaarwording. Het is een doorgaande weg dus pas op als je er experimenteert. We zochten nog een keer de hoogte op maar nu in het Acropark; alle4 de boom in!

Hoewel het in Noord Italië aardig kan spoken met flinke onweersbuien, hebben de jongens de meeste avonden toch buiten kunnen slapen - op het dikke matras met een dekentje, beschermd door de klamboe en onder een prachtige sterrenhemel!

Om de dag werd er gekookt en getracht de Italiaanse keuken te evenaren. Tip: koop er een Italiaans culinair tijdschrift - of meer als je niet kunt kiezen - en je leert dan nét die finishing Italian touch te krijgen. Als je ter plekke al gaat experimenteren, kun je er ook nog de specifiek Italiaanse boodschappen doen en je leert door die tijdschriften nog aardig Menu Italiaans ook :)

Ipv opdoffen om uit eten te gaan, blijven wij soms liever als laatsten bij het meer rondhangen en halen dan een pizza op de camping om hiervan te genieten bij de ondergaande zon. Wij zien het anderen nooit doen en het geeft soms verbaasde blikken want het is natuurlijk voor Italiaanse begrippen not-done maar ik durf te wedden dat we een trend zetten .. mwhahahaha

Nog meer cultuur deden we op in Trento; bijzonder mooi en overzichtelijk. Om meer van oude stadscentra te kunnen zien, gaan we bewust niet op marktdagen naar zo'n stad. Een markt in het buitenland is altijd leuk maar die bezoeken we wel in het dichtstbijzijnde plaatsje zodat we er ook nog een keer heen kunnen als er geen markt is.

Deze vakantie hebben we aanzienlijk minder in de bergen gewandeld dan vorige vakanties want het is wat geven en nemen als je met twee tienerjongens naar een camping gaat. Chillen is hun motto en dat doe je nu eenmaal niet zwetend op een berg op in het kielzog van je vader en moeder. Gelukkig hebben ze nu ook de leeftijd dat ze alleen op de camping kunnen blijven terwijl wij boodschappen doen of in de directe omgeving een paar uur lopen - en dat heeft ook zo zijn voordelen...

Gezamenlijk hebben we wel de Panarotta getrotseerd en dan vinden ze het toch ook wel weer stoer en vet dat ze zo'n sportieve prestatie geleverd hebben.

Er waren genoeg rivieren maar voor het eerst in al onze vakanties heeft Erik geen rivieren verlegd (ja, je wilt niet weten wat die in één dag stenen versjouwen aan overstromingen in Zwitserland en Frankrijk heeft veroorzaakt - echt heel erg!). Maar op de berg was hij ook weer lekker zoet met de stenen ;)

In Valsaguna zijn veel restanten uit de WO I en dat was bijzonder om te zien; hoog in de bergen of in de bossen. In Rovereto staan twee indrukwekkende oorlogsmonumenten. Zo te zien niet bepaald toeristische trekpleisters maar wij vonden het wel heel bijzonder om daar in alle rust rond te lopen.

In de Sacrario di Castel Dante liggen 21.000 Italiaanse en Oostenrijk-Hongaarse soldaten begraven; enorm indrukwekkend zijn alle in steen gegraveerde namen aan de binnenzijde van dit monument.De Campana della Pace luidt iedere avond 100 maal voor de wereldvrede; in de zomermaanden om 21.30 uur. Het is dan ook mogelijk vanaf 21.00 uur op de tribunes rond de klok te zitten en dit monument trekt vele groepen en individuen die de wereldvrede een warm hart toedragen en veel wereld- en kerkleiders zijn getuige geweest van het luiden van de klok. Wij hebben er niemand gezien en zo kon mijn vredelieverd Erik in alle rust onder de klok mediteren; het komt nu vast goed met de wereldvrede...De monumenten leenden zich ook voor vrolijker zaken - met respect.Voor wie de monumenten in Rovereto ooit gaat bezoeken: tussen de twee monumenten zie je een bord met "piste dei dinosauri". Op zoek naar die dinosaurus kwamen we alleen maar meer restanten en gedenktekens uit de WO I tegen waarna we de dinozoektocht maar staakten - er was ook niemand aan wie je het kon vragen... Nu lees ik op internet dat we beter hadden moeten kijken want er zijn daar dus voetsporen van een dino!!!

Maar ja... wij zijn er inmiddels aan gewend in Italië te verdwalen en omdat we altijd weer wat anders interessants op ons pad tegenkomen, kunnen we er wel om lachen. Zo kwamen we dit jaar boven op een berg terecht, via een steile slingerweg ergens boven Villa Agnedo (omdat daar alle pizzeria's gesloten waren op maandag) en we hebben toen in Crist d'Oro(ofzo) de lekkerste pizza's ooit gegeten met als toetje een verrukkelijke limoentaart met witte chocolade. En dat hadden we niet willen missen!

En ja ook op de Arte Sella route raakten we verdwaald zodat we ooit nog eens terug moeten voor de grote kunstwerken van takken, stenen en bladeren.

En natuurlijk hadden we nog drie jarigen in de vakantie. Erik beet het spits af en dat nam hij wel heel letterlijk door te kiezen voor een dagje fietsen... fijn. Een rondje Caldonazzo meer werd een rondje inclusief het Levico meer want ja... we raakten verdwaald... maar het was wonder boven wonder heel goed te doen en een waanzinnig mooie route!En een lekker stuk taart smaakt dan des te beter!

En ben je benieuwd wat al die noorditalianen als oranje aperitivo drinken? Dat is een mix van Aperol, prosecco en mineraalwater met een schijfje sinaasappel en soms een olijf erin. Bij mijn zalige taart hier heb ik overigens gewoon een dorstlessende Crodino.

Naast alle culinaire, culturele en sportieve activiteiten was er ruimte en tijd genoeg voor lekker chillen; bij de tafeltennis waar de jeugd 's avonds verzamelde; met een boek bij de caravan; lekker een beetje dutten of dobberen op een luchtbed; spelletjes doen; puzzeltjes oplossen; badmintonnen... kortom; vakantie vieren! En als er 1 ding is waar wij als gezin heel erg goed in zijn dan is het vakantie vieren. Voor alle4 voelt het al goed als we in de auto stappen op weg naar een anders dan andersdag, een weekend of langer vol verwachting van wat ons te wachten staat en eigenlijk is het altijd leuk en zelfs als iets tegenzit, kunnen we het samen ombuigen naar iets leuks. Ja, als ik er zo over nadenk, zijn we vrijblijevakantiemensen!

Omdat we nog tijd 'over' hadden én omdat er nog een caravan wat dagen beschikbaar was, hebben we de heleboel verkast en zijn we onverwacht wat langer gebleven - zalig!

De volgende jarige was Ivo en we kienden het zo uit dat we op zijn verjaardag naar Legoland gingen - hoera! Ivo is stapelgek op lego en we zijn in 2003 ook in Legoland Duitsland geweest; dat was een groot succes en wij vinden het zelf ook een prettig park. 25 juli was het ook nog eens tot 22.00 uur open met een super vuurwerkshow als afsluiting - een geweldige verjaardag voor een twaalfjarige! Anno nu:Anno juli 2003:Deze keer hadden de mannen hele andere interesses dan duplo auto's ...Ik was die dagen niet zo tof wat zich uiteindelijk op mijn verjaardag uitte in een griep (gelukkig niet de Mexicaanse...). Ik hield me dus gedeisd en maakte van de gelegenheid gebruik Venetië nog eens over te doen - al was het dan in miniatuur.Het kringetje is weer rond en de vakantie voorbij, althans voor Erik.

Maar we rekenen nog op genoeg zomerse dagen om er hier ook lekker op uit te trekken of om lekker te luieren in de tuin.

Fijne vakantie en goede reis voor iedereen die het nog te goed heeft!