Op dit blog laat ik scrapbooklayouts zien die ik maakte als design-team-lid voor Dutch Dares, voor het tijdschrift Scrapbookmagazine en een hobbywinkel. Sinds 2010 ontwerp ik deze digitaal.
Ook vind je hier persoonlijke huis-tuin-keuken blogposts, links naar reisblogs en ons team Piece of Cake blog.
Ben je op zoek naar mijn online onderneming met betrekking tot handmatig schrijven binnen het gezin om kinderen te leren hun gedachten goed onder woorden te laten brengen?
Dan verwijs ik je graag naar moniquehelfrich.nl

dinsdag 24 augustus 2010

Gezichtsverlies?


Geloof me, daar weet ik na afgelopen vrijdag alles van...
Eén misstap en uit was het met de wandelpret. Na een flinke wandeltocht zagen we om 17.30 uur de hut in Roya liggen. Met nog een uurtje afdaling te gaan, wisselde ik mijn zonnebril om voor mijn gewone bril. Bij de eerste stap daarna voelde het alsof ik dieper stapte dan ik had verwacht en voordat ik het wist, tuimelde ik voorover en viel letterlijk plat op mijn bek. Waarschijnlijk heeft de rugzak de val versneld, want er was echt geen weg terug of naar opzij. Ik bloedde als een rund en was ervan overtuigd dat mijn tanden en mond helemaal in puin lagen. Na wat van de schrik te zijn bekomen, heeft Anja mijn wonden ter plekke verzorgd met assistentie van Nelleke en Mieke. Daarna namen Anja en Mieke mijn tas mee naar beneden en zijn Nelleke en ik langzaam naar de hut afgedaald. Om een lang verhaal kort te maken, die avond ben ik in het ziekenhuis van Saint Etiënne sur Tinéé behandeld.
Tsja, niet schrikken want het is heftig. Deze foto is vanavond genomen; 4 dagen na de val.
Bont en blauw wordt inmiddels geel en groen. Onder mijn haar zit een snee van 8 cm met 2 hechtingen, hier heb ik nog het minst last van op de jeuk van het genezingsproces na. Een strakgespannen voorhoofd (goed tegen de rimpels!) dat nog erg beurs aanvoelt. Gezwollen oogleden en bont en blauwe afdrukken van mijn bril. Het neusbruggetje van mijn bril heeft de meeste schade veroorzaakt en heeft een flinke lap vel tot op het bot van mijn neusrug geschraapt. Er zat enorm veel vuil in wat met veel pijn en moeite is verwijderd; daarna kreeg ik 5 hechtingen in mijn neus. Het ziet er echt verschrikkelijk uit en op dit moment ben ik ervan overtuigd dat er nog wel een hersteloperatie nodig is t.z.t. Mijn mond lijkt zich het snelst te herstellen. Gisteren kreeg ik wel pijn in mijn tand en tandvlees dus vandaag maar naar Erik geweest voor een foto. Er zit een kleine barst in het bot maar verder lijkt er geen blijvende schade te zijn. A.d.h.v. wekelijkse foto's wordt in de gaten gehouden hoe de barst zich ontwikkelt.

Daar ging dus mijn wandelvakantie waar ik al zo lang naar uit had gekeken... Gelukkig heb ik drie prachtige onvergetelijke dagen gehad die volledig aan mijn verwachtingen voldeden. De meiden zijn superfantastisch en ik heb letterlijk en figuurlijk veel steun van ze gehad.
SOS International verdient ook een pluim evenals het echtpaar dat de gîte La vieille école runt! De eigenaar zette ons zaterdagochtend af in Saint Etiënne waar ik een nieuwe check-up kreeg voor een Fit-to-fly verklaring en waar we nog lekker met z'n 4tjes geluncht hebben. Daarna liepen de meiden verder naar Saint Dalmas en ik zou om 16.30 uur de bus nemen die me in 2 uur naar Nice zou brengen. Een echtpaar had ons emotionele afscheid gadegeslagen en boden me prompt een lift aan naar Nice - geweldig! Weliswaar niet zo zeer voor mijn rust maar wel weer voor mijn Frans ;) Superlieve Fransen! En nu ben ik al weer een paar dagen thuis in het natte saaie platte Holland terwijl de meiden in de schitterende Mercantour wandelen met alle dagen zon. Het valt niet mee; vooral omdat mijn hoofd 24/24 uur pijn doet ondanks de vele pijnstillers. Mijn brillen (van 2 maanden oud) liggen in puin maar ook andere brillen kan ik niet op mijn neus(wond) verdragen. Mijn ogen vinden het om 22 uur absoluut bedtijd : (
Maar over belangstelling niet te klagen : ) Iedereen is superlief en bezorgd en ik moet nu echt oppassen dat ik met niet te veel laat pamperen. Vandaag voor het eerst weer op pad geweest en ik herkende gewoon mijzelf niet in de angst die ik nu heb dat iemand tegen mij aanbotst. Ik schrok al toen ik op de linkerrijbaan reed en een auto naast mij van de 3e naar de 2e rijbaan kwam. Toen Erik de digitale röntgentoestanden installeerde, was ik ook als de dood dat hij tegen mijn neus zou komen. Bij de bakker en alle andere winkels waar ik vanmiddag boodschappen deed, schrok ik vooral van mensen en kinderen die ineens naast me kwamen staan. Toen ik vanmiddag in de storm mijn was van de lijn haalde, was ik bang dat de parasol op mijn neus zou belanden. Zo helemaal niet-Monique om mij zo kwetsbaar te voelen. Hoop toch wel dat dat snel afzwakt zeg.
Kortom: pas op de plaats en van de nood een deugd maken door goed te studeren voor mijn examen op 30 september. Dan is het nog ergens goed voor geweest : )

14 opmerkingen:

marsha. zei

Ooo, Monique! Wat een pech! Het is goed dat je erbij schrijft dat je gewoon de was van de lijn haalt en naar de bakker gaat, want ook al jaagt dat je misschien schrik aan, het geeft wel aan dat je verder redelijk in orde bent! Van harte beterschap!!!

Florence zei

O jeetje -- wat een schrik. Van SOS internationaal weet ik alles -- en inderdaad helemaal goed! Heel veel beterschap met je innerlijke en uiterlijke herstel.

Petra zei

Oh nee, dit is niet het wandelverslag wat ik hoopte te gaan lezen. Ik heb met mijn hand voor mijn mond naar je foto zitten staren. Wat een verhaal en wat vreselijk voor je! Doe rustig aan, je hebt zo'n klap gemaakt dat het logisch is dat je bang bent voor nog meer pijn. Ik kan je voorzichtigheid dus wel begrijpen. Veel sterkte en beterschap lieve pechtvogel.

Astrid zei

Ohh Monique wat ben je een pechvogel. En niet zo beetje ook, pff wat moet je geschrokken zijn! Heel veel beterschap en doe vooral rustig aan.

Anoniem zei

Hè meid, wat een ontzettende pech! Wat jammer dat je fijne wandelvakantie zo moet eindigen! Heel veel beterschap hoor! Enne, doe maar lekker rustig aan en laat je juist wel verwennen!

D@nielle zei

jeetje wat een balen zeg ! Ik hoop dat je snel hersteld want zo bang voor stootgevaar de hele tijd zijn is ook niks. Lieverd doe het rustig aan en laat je verwennen, nu moet jij even verzorgd worden !!

Birgit Koopsen zei

Oh Monique, dat ziet er vreselijk uit! Kan me voorstellen dat zoiets enorm veel pijn doet. En ook zo ontzettend zonde van je vakantie! Ik hoop dat je snel weer de oude bent en er geen blijvende schade aan over houdt! Sterkte ermee en heel veel beterschap gewenst!!

Je@net zei

Jeetje meis, wat zal dat schrikken geweest zijn! En zo jammer van je vakantie! Hopelijk knap je nu gauw op, beterschap hoor!

Mandy zei

Oh lieve lieve Monique! Eerst die stomme staalsplinter en nu dit! Wat sneu, je had hier zo naar uitgekeken. Ik hoop dat je snel vrij bent van de pijn en dat je snoet weer helemaal vanzelf herstelt! Ik geef je bij deze een veilige (want op afstand) en heeel voorzichtige KUS op je neus. Veel liefs van mandy

Liesbeth zei

Meid, wat een verhaal... Hier moet je zowel lichamelijk als geestelijk van bij komen! Die wonden genezen allemaal wel weer maar de schrik zal nog wel een poosje in je zitten. Ik wens je heel veel sterkte toe, hopelijk gaat het gauw weer een beetje beter met je.
Knuffel - Liesbeth

Adriana zei

Monique,
This is terrible! I'm really sorry your vacation ended up like this. I wish you a quick recovery without any consequences.
Love
Adriana

Francine zei

och meid toch. ((DIKKE KNUFFEL))

eef zei

Jeetje wat een verhaal...sterkte met het herstel! xoxo eef

Silvitanova zei

Wat een naar verhaal.Ik wens je veel sterkte en beterschap!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...