Sinterklaas

Ik kan slecht tegen afscheid nemen en helaas is dit laatste jaar op de basisschool van Ivo (mijn jongste) een jaar vol afscheid nemen...

Zo maakte hij voor het laatst een Sint Maarten lampion en liep hij op 11 november voor het laatst langs de deuren om te zingen. Nou ja... zingen... 'groen is gras, groen is gras, gooi wat lekkers in mijn tas'... maar goed dat het lang geleden is dat ik voor het laatst meeliep ;)

Gelukkig blijven wij allemaal jong bij het zetten van schoenen en laars en we schromen niet om regelmatig Sinterklaasliedjes samen te zingen.

Zo leuk dat de jongens ook nu weer vrijwel elke avond hun schoen hebben gezet en hebben gezongen. En zo leuk om ze af en toe te verrassen met iets lekkers of een klein cadeautje.

En nu werd voor het laatst op school Sinterklaas gevierd met een hele echte intocht en een Zwarte Pieten soap op school die al sinds de officiële intocht gaande was en door aller leerlingen in spanning werd gevolgd.

Ook voor het laatst een surprise gemaakt voor een klasgenoot want in het voortgezet onderwijs houden ze het bij een cadeautje en een rijm.

Voor zijn klasgenoot met de achternaam Haan bedacht Ivo .... jawel een zeer ingewikkelde haan; letterlijk en figuurlijk. Het plaatje haalde hij van internet en het moest precies zo worden. Met kippengaas (hoe toepasselijk) en papier maché. De mannen waren plotseling erg blij met mijn hobby en maakten dankbaar gebruik van Gesso en acrylverf. Ivo was zo trots op zijn kunstwerk dat hij het zonde vond om het cadeau in de haan te stoppen, vandaar nog een stuk 'gras' onder de poten...

Dit jaar moesten de surprises twee dagen van te voren in de klas aanwezig zijn. Dit nadat vorig jaar één leerling volledig was vergeten iets te maken of zelfs maar een cadeau te kopen... grrrrrr

De ouders werden uitgenodigd om alle surprises te bewonderen en het was zo leuk om te zien hoeveel prachtige kunstwerken er waren gemaakt!

En toen was het zover!

Ook Erik en ik stonden tussen de ouders aan de overkant van de weg want tsja... we houden eigenlijk allebei niet zo van afscheid nemen én zijn gek op leuke activiteiten ;)

Alle team-perikelen in het voorjaar van 2008 hebben wel hun sporen nagelaten want ik kan mij niet herinneren dat er zo weinig leerlingen langs de stoeprand stonden... maar dat mocht de pret niet drukken...

Groep 8 bestaat al jaren uit 12 leerlingen maar ze kunnen lawaai maken voor 30!

En kijk! Wie doen er net of ze er niet (meer) bijhoren?

Typisch geval van te groot voor het tafellaken maar te klein voor het servet.

Wacht maar tot er wat uit te delen valt door de Zwarte Pieten; dan zijn ze er als de kippen bij ;)

Sint kwam weer met de koets en 1 Piet werd met luide sirenes gebracht door een politie auto.

Het feest op school kon beginnen!

Thuis was ik dit jaar de enige geweest die surprises had gemaakt en lekker had zitten rijmen. We hadden afgesproken dat niemand wat zou doen voor de groters maar hee... ik laat me die buitenkans toch echt niet ontnemen!

Wat is 5 december nou zonder surprises en rijmen!!??

Niks toch!? Gewoon helemaal niks!

Eh.. even over die uit de kluiten gewassen voetbal... ik had er mijn hele tube zilver metallic verf op gesmeerd en toen bleek de volgende dag dat de kranten er nog doorheen schemerden. Het ging met wel aan het hart toen ik vervolgens met gesso over die mooie zilverlaag ging...

En net als suprises en rijmen hoort ook al dit lekkers bij Sinterklaas, als zoet welkom.

Mijn vader werd na de koffie gelijk ingelijfd om een spelletje monopoly te spelen. Een mooi gezicht om die drie lieverds samen bezig te zien.

Ook zo'n moment waarop Wouter aandacht heeft voor opa's gedicht is mij heel dierbaar.

Alleen daarom al blijft Sinterklaas leuk als de kinderen ouder worden.

Wel jammer dat mijn moeder nooit op de foto wil...

Ivo is deze dagen in zijn element. Hij geniet van alles wat hij krijgt en vindt de gedichten helemaal leuk!

En zie hier het bewijs dat alle indrukken van zo'n dag ook een 13 jarige nog kunnen vloeren ;)