Op dit blog laat ik scrapbooklayouts zien die ik maakte als design-team-lid voor Dutch Dares, voor het tijdschrift Scrapbookmagazine en een hobbywinkel. Sinds 2010 ontwerp ik deze digitaal.
Ook vind je hier persoonlijke huis-tuin-keuken blogposts, links naar reisblogs en ons team Piece of Cake blog.
Ben je op zoek naar mijn online onderneming met betrekking tot handmatig schrijven binnen het gezin om kinderen te leren hun gedachten goed onder woorden te laten brengen?
Dan verwijs ik je graag naar moniquehelfrich.nl

woensdag 30 december 2009

Mijn sprookje

Er was eens een prinsesje dat door haar ouders Monique-je werd genoemd en dat opgroeide in een veilige omgeving. Ze speelde graag buiten met de vele andere kinderen in de buurt; in de zomer scheen altijd de zon en in de winter was er altijd sneeuw. Ja echt, want kijk maar naar de vuilnisbakken... ze leefde al lang geleden in de vorige eeuw. Ze was een voorbeeldige dochter en werd door iedereen op handen gedragen. Toen ze ruim vier jaar was werd zelfs haar grootste wens vervuld; ze kreeg een zusje! ... en een eigen poppenwagen ;)
Ze groeide groter en groter en bleek een echt zondagskind te zijn: alles wat ze aanraakte veranderde in goud. En voor iedere lach die ze uitdeelde, kreeg ze er meerdere terug. Zo was er altijd wel wat te lachen en gaf men haar zelfs op een gebarenopleiding het naamgebaar van m + lach. Ze gebruikte dit met trots en koesterde haar geluk.
Na vele leuke liefdes ontmoette zij de ware. Ze trouwde met haar allerliefste prins Erik en samen kregen zij twee lieve prinsjes.
Alles ging zijn gangetje; het geluk bleef meereizen op hun pad en samen groeiden zij als gezin verder. Prinses Monique begon zich echter meer en meer een oude heks te voelen; ze kreeg dikke grijze haren - ook op haar bovenlip en kin, de rimpels werden dieper, de botten steeds brozer maar het ergste van dit alles was dat ze niet meer kon schaterlachen tot de tranen over haar wangen biggelden. De oorzaak hiervan heette overgang en ook al was het ergste leed geleden, toch was ze bij tijd en wijle verbitterd. Dan kon ze het even niet verkroppen dat zij meer en meer aftakelde terwijl iedereen om haar heen zich verder juist ontplooide.
Prins Erik studeerde en als hij niet naar de opleiding was, zat hij thuis met zijn neus in de boeken of achter de computer tot ver na middernacht. De overige tijd zat hij vaak te knikkebollen. Prinses Monique werd hier niet vrolijker van hoewel ze erg trots was op de ijver van haar allerliefste prins.
Haar prins studeerde vrijdag 18 december af en de prinses was ook uitgenodigd voor het galafeest die avond. Ze verheugde zich hier enorm op en was er helemaal klaar voor. De prinsjes zouden voor het eerst een nachtje alleen thuis zijn. Maar.... zoals in elk sprookje gebeurt er iets totaal onverwacht-niet-leuks.... en het jongste prinsje gleed donderdmiddag met zijn fiets onderuit op de besneeuwde gladde weg en bezeerde zijn pols.
Vrijdagochtend was de pijn niet minder en de pols zag er verder normaal uit dus gingen moeder en zoon naar de huisarts en vervolgens naar het ziekenhuis. Ingegipst en wel kwamen zij pas om 13.30 uur weer thuis en prinses Monique raakte wat in paniek. Geen haar op haar hoofd die eraan dacht de prinsjes alleen thuis te laten nu er één een gebroken pols had die in het gips nog steeds erg pijnlijk was. Een oppas werd gevonden die graag kwam oppassen en slapen en dat betekende dat de prinses als een wervelwind door het huis ging om het bed te verschonen, de badkamer schoon te maken, etc. Geloof me, ze is geen perfectionist maar dit was écht even nodig want die hele week ervoor had ze al crisisdagen gehad en was ze nergens aan toe gekomen. Om 17 uur zou ze de oppasafspraak telefonisch bevestigen. Ze was er klaar voor! De stress gierde nog door haar lijf maar ze schatte dat ze genoeg had aan een half uurtje tutten waarna ze dressed-to-impress twee uur lang in de auto kon relaxen voordat ze op het feest zou verschijnen. Maar toen werd ze klokslag 17 uur zelf gebeld! Het was haar allerliefste prins die vertelde een geweldige cursusweek te hebben gehad, het moeilijke examen als beste te hebben gemaakt, een mooie diploma uitreiking bij een zalige lunch te hebben gehad en dat er zelfs nog tijd was geweest voor een sneeuwballengevecht van 1 1/2 uur... Tsja, hij had misschien beter niet kunnen bellen - niet op dat moment tenminste. Er brak iets in haar en plotseling veranderde ze echt in een heks en kon alleen nog maar krijsen; ze zei allemaal lelijke dingen en keek er ook nog eens verschrikkelijk lelijk bij. Zo lelijk dat het een etmaal nodig had om bij te trekken dus ze ging niet heen en de prins deed er goed aan voorlopig nog maar daar ver weg te blijven. Hij wist ook niet goed wat hij er mee moest want het was de eerste ruzie in 23 jaar samen zijn en pas veel later begreep hij dat hij beter eerder had kunnen bellen om te informeren naar de blessure van zijn kleine prins ipv feest te vieren terwijl het thuis hectiek ten top was.
Maar zoals in elk sprookje, loopt ook dit verhaal goed af. Er werd nog even gemokt, want ze is tenslotte een verwend prinsesje, maar daarna kwam het weer helemaal goed en konden ze er samen om lachen. Ze kijken uit naar een zonnige toekomst en leven nog lang en gelukkig...

Naschrift:
Ik was absoluut niet van plan om hier een blogpost van te maken maar toen ik de layouts zag die ik in diezelfde hectische week met de Januari kit van Scrap-Club maakte, kwam het me voor als een psychoanalyse van mijn reactie op vrijdag de 18e hahaha

9 opmerkingen:

marsha. zei

Ha,ha. Topverhaal!!!

D@nielle zei

oh lieve monique, ik kan me jou nooit voorstellen als boze vrouw maar hey die hormonen he .... Overigens klinkt me dit soort verhalen erg bekend in de oren de laatste oh zeg 4 jaar .... bedankt voor het delen, daar worden we allemaal blijer van om te lezen dat niemand perfect is ook al lijkt dat soms zo ;)

Lietje zei

Heel herkenbaar ;-D

Zou Maxima ooit ook zulke dagen hebben ?

Anoniem zei

Lieve Monique, ik hoop dat de rust nu weer een beetje terug komt en dat jullie weer lekker kunnen gaan genieten!
En wens jullie allemaal een heeel gelukkig en liefdevol 2010!!
Liefs Tamar

Erik zei

Lieve Monique,

Je hebt wel weer prachtige lay-outs gemaakt en ik ben blij dat je ook maar een mens bent en wel een heel bijzonder mens.
Ik hou van je.

Liefs van je peer xxx

Anoniem zei

hahahaha ik kan me erik's gezicht helemaal voorstellen toen jij plotseling zo tekeer ging(had ik overigens ook gedaan hoor ;). Ik wens jullie een heel goed uiteinde en een fantastisch 2010 enne feliciteer erik maar van mij met zijn geslaagde examen.

corinnexxx

Paulus de Boskabouter zei

In een heel ver land, ver weg van Prins Erik en Prinses Monique, leefde een kabouterstam, de "Buizen" genaamd. Via de eekhoorntjespost hadden Paulus de Boskabouter en Toet de Wilmabouter al snel van het slechte nieuws gehoord. Zo'n crisis in de koninklijke familie gaat niet ongemerkt voorbij.

KLIK HIER om verder te lezen

Astrid zei

:)
Het aller beste in 2010 voor jou en je prinsen.
groetjes Astrdi

Petra zei

Ik durf bijna niet meer te zeggen dat je lo's zo mooi zijn, whahahaha. Fijn dat het weer goed is! Ruzie maken is een kunst op zich ;)

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...